Als dochter van een tandarts met praktijk aan huis in Leidschendam, is de tandheelkunde nooit onbekend terrein geweest. Echter had ik vroeger nooit gedacht zelf deze richting op te gaan. Maar bij het kiezen van het vakkenpakket hield ik er al rekening mee. En na het VWO kon ik direct beginnen aan het ACTA. Dat was aanpoten want van huis uit ben ik nooit gepusht en tandheelkundig wist ik door gebrek aan interesse maar weinig.
Begin 2012 studeerde ik af en heb ik in diverse praktijken gewerkt. Van Den Haag en Hoofddorp, naar Kudelstaart en Hilversum. In Kudelstaart ben ik 7,5 jaar ‘blijven hangen’. Daarna volgde nog Nieuwkoop en de Kwakel. Tijdens het werk zijn er meerdere kansen om voor mezelf te beginnen op mijn pad gekomen, maar het is er nooit van gekomen. Zo liep het ook met Angelica. Van beide kanten onzekerheid. Het leek ons leuk, maar wanneer? En ineens is het moment daar: COVID-19, Ellen Warnars bijna met pensioen, een geschikt pand, het viel allemaal op z’n plaats.
In de tandheelkunde vind ik de veelzijdigheid erg leuk. Patiënten beter leren kennen, kinderen die opgroeien en alle monden gezonder en mooier maken. Als moeder van 4 heb ik grote affiniteit met kinderen. Maar ik haal zeker ook veel voldoening uit het maken van een uitgebreide vulling of ingewikkelde wortelkanaalbehandeling. In 2016 heb ik een lang lopende cursus reconstructieve tandheelkunde gevolgd bij Sjoerd Smeekens. Dit heeft me echt een andere kijk op de tandheelkunde gegeven. Hierin kunnen Angelica en ik elkaar perfect vinden. Esthetiek is tegenwoordig minstens zo belangrijk dan alleen het verhelpen van problemen in de mond. Bij kinderacademie heb ik ook meerdere cursussen gevolgd (o.a. RVS kroontjes en pulpotomiëen) en Ik ben lang lid geweest van het nascholingsprogramma van ACTA: Quality Practice. Interessante dagen met collega’s waar je tot nieuwe inzichten komt. Hier heb ik Ellen Warnars ontmoet en vaak gezien. Met mijn studiegroepje en mijn vader bespreek ik regelmatig casussen of bezoek ik klinische avonden. Sparren over behandelplannen met anderen doet je groeien, maar in mijn hart blijf ik altijd ‘de dochter van de tandarts’.
